Vandaag ben ik samen met mijn ouders bij een winkel geweest waar ze haarwerken (nee, geen pruiken) verkopen.
Na een gesprek met de mevrouw (tranen! Ik wil mijn haar niet kwijt) kwam toch het onverbiddelijke moment dat er van die dingen gepast moeten gaan worden.
Ik kreeg eerst een panty-kous over mijn hoofd getrokken (hygiëne voor alles!), echt geen gezicht. En daarna heb ik allerlei soorten pruiken gepast.
Eerlijk gezegd gaf het me af en toe een beetje en carnaval-gevoel.
Maar na veel pruiken, ik bedoel haarwerken, gepast te hebben, bleven er twee pruiken over die eventueel geschikt zouden zijn. Eentje met lang haar tot net over de schouders maar in de verkeerde kleur en eentje in de goede kleur met een korte coupe.
Die met het lange haar zouden ze in de juiste kleuren bestellen en dan moet ik volgende week nog een keer langs om te passen (en te kopen!).
De mevrouw was trouwens erg aardig en behulpzaam en heeft veel uitgelegd.
Bij de aanschaf van een haarwerk zit ook voor na de chemo nog een massage- en lichtherapie behandeling om mijn eigen haar zo snel mogelijk terug te laten komen.
Ben benieuwd.
Daarna zijn we toch weer naar het UMC Utrecht gegaan: ik had 's ochtends fysiotherapie gehad en tijdens de behandeling nam het seroom (vocht in mijn okselgebied, maar dit is geen lymfoedeem) weer toe. Tot op het punt dat het bijzonder irritant en goed voelbaar was.
En met ons weekendje Scheveningen voor de boeg wilde ik zeker weten dat het okay was.
Geen zin in ellende daar en eventueel zouden ze kunnen puncteren om te te veel aan vocht eruit te halen. Maar ja, wat is te veel? Ik heb geen idee!
Maar volgens Sieta viel het absoluut nog binnen de grenzen dus dat is mooi: Scheveningen we komen eraan....
5 opmerkingen:
Heb met je te doen lieve schat. Het lijkt me verschrikkelijk om zo'n pruik uit te zoeken omdat je weet dat je van die chemo kaal gaat worden.
Dikke knuffel.
Het begin is vreselijk, maar echt, het went.
Mijn haar is trouwens al weer aan het groeien. Traag en dun, maar er komt weer wat babydons!!!
Hoi Mariska, mijn haar viel na 14 dagen (TAC-kuur) uit. Ik besloot dat ik liever in 1 keer kaal wilde zijn en mijn vriendin en zus hebben mijn koppie kaalgeschoren. Het was een ontzettend zware dag, maar toen er onder mijn haar een gaaf rond koppie tevoorschijn kwam, waren we allevier gerustgesteld. Het zag er wel kinky uit. Ik heb 3 pruiken gekocht bij Backstage, de Theaterwinkel aan de rozengracht in Amsterdam, voor een schijntje van die zogenaamde haarwerken. Ik heb er 3 voor nog geen 400 euro, een blonde, een donkerblonde en een rode. Erg gaaf zijn ze alledrie en ik heb ze naar hartelust gevarieerd. Thuis loop ik overigens altijd met een kaal koppie. Vanwege de chemo heb ik opvliegers en dat is echt veeeel te warm. Ik wil je veel sterkte wensen en je van harte uitnodigen om eens bij de Amazones te kijken (www.de-amazones.nl) en je mag ook op mijn weblog komen !!! (ik blog sinds maart 2007 en het is wel een heeeeel lang verhaal).
Hoop dat jullie een lekker weekend hebben gehad in Scheveningen!
Moedig om de stap naar een haarwerk te nemen. Ik snap heel goed dat het moeilijk is om al je haar kwijt te raken. Gelukkig kan een haarwerk de situatie wat dragelijker maken. Heel veel sterkte!
Een reactie posten