Geen verdere uitzaaiïngen!!

Eindelijk ook weer eens goed nieuws: in mijn longen, lever en botten zijn geen uitzaaiïngen gevonden!!!
Ppppfffff, dat hadden we echt even nodig.
Nu zien we aanstaande donderdag met meer vertrouwen tegemoet: ik heb een goede kans om 100% beter te worden.
Daarvoor moet ik nog wel een flink aantal grote offers brengen, maar als we nu eens één hindernis per keer nemen en met het einddoel 'genezen' in het achterhoofd dan komen we er vanzelf.
Bijzonder hè, dat de uitslagen er dus ook met twee dagen kunnen zijn.
Het kan dus wel....

Verder hebben we een goed gesprek met de chirurg gehad van afgelopen maandag en we hebben nu stap voor stap mijn uitslagen doorgenomen. Dit gaf wel duidelijkheid over waarom sommige beslissingen genomen zijn.
Maar (en ik ben daar wel blij om al heb ik er niets meer aan) de chirurg gaf wel toe dat met mijn PA uitslagen van de biopten en de receptoren die gevonden zijn dat de mogelijkheid van amputatie besproken zou moeten zijn voor de eerste OK. Hij zei dat hun advies nog steeds borstsparend geweest zou zijn, maar de optie van amputeren en de dreiging van alsnog amputeren na een borstsparende OK was met mijn biopt PA uitslagen zeker reeël geweest.
Kijk, gedane zaken nemen geen keer en het gaat er niet meer om wie er gelijk heeft maar hopelijk begrijpen ze nu wie ze voor zich hebben en snappen ze dat we niet alles voor lief nemen!
Ook zijn nog wat andere zaken doorgenomen waar we onze vraagtekens bij hadden maar alles is naar onze tevredenheid uitgesproken.

We hebben ook nog de zaak aangekaart van mijn rechter (niet zieke) borst en zijn advies blijft om amputatie aan die kant nu niet te doen. Maar eerst gedegen genetisch onderzoek (wat gaat starten nadat de uitslagen van de volgende OK bekend zijn). En ook al zou eventueel blijken dat de kans op kanker in die borst niet verhoogd is maar ik me uiteindelijk prettiger zou voelen zonder de angst om kanker in die borst dan zouden ze nog kunnen amputeren en direct reconstrueren tijdens de reconstructie van mijn linker borst.
Op zich kan ik me daar op dit moment nog wel in vinden, mits ik nu een aanvaardbaar risico loop. Kijk, garanties krijgt niemand maar als de kans op nu kanker ontwikkelen in die borst aanvaardbaar is dan wil ik nog best even wachten.

Daarna hebben we nog lang gesproken met de mammacare verpleegkundige (Marieke, dit keer, haar hadden we nog niet ontmoet, alleen gesproken). Zij heeft ons vanalles vertelt over de amputatie en het okseltoilet, foto's laten zien en vragen beantwoord.
Ook heeft Marieke beloofd volgende week woensdag alvast te gaan bellen om te kijken of ze een eenpersoonskamer voor mij kan regelen. Da's wel weer super.

Iedereen heeft vandaag echt de tijd voor ons genomen en we hebben weer een beter gevoel bij het UMC.
Maar we hebben ook alle papieren, onderzoeken, foto's en MRI's meegenomen en gaan dinsdag vol goede moed naar het AVL.
Ben benieuwd naar hun mening!