KKKRRRAAAMMMPPP

Ik heb kramp! Mega-kramp in mijn voeten en benen en vooral 's nachts als ik lekker hoor te slapen. Auw!!
Dat is nu al een aantal nachten zo maar vannacht sloeg alles, ik stond meer naast mijn bed dan dat ik er in lag. En als ik erin lag durfde ik me nauwelijks te bewegen want als ik mijn benen / voeten bewoog schoot de kramp er weer in.
Ik lag me maar af te vragen wat dit nu weer is en opeens had ik een 'brain-wave'. Er is namelijk meer 1 ding veranderd de afgelopen week: ik ben Seretide gaan gebruiken voor de longklachten.
En inderdaad in de bijsluiter staat iets over spierkramp.
En als je op internet googled op kramp en seretide word je overladen met krampende lotgenoten.
Nog even met de longarts gesproken en volgens hem kwam deze bijverschijnsel nauwelijks voor en ik moet het nog even vol houden.
Als tip stond op verscheidene forums dat je magnesium zou kunnen proberen om de krampen tegen de gaan.

Longarts

Gisteren naar de longarts geweest voor de uitslagen van de onderzoeken van de afgelopen twee weken en ... surprise, surprise ik heb astma. En een behoorlijk slecht ingestelde op dit moment.
Dus ik ben van pufjes veranderd, ik krijg nu een combi preparaat van luchtwegverwijders en corticosteroïden en daarmee moet het geregeld zijn.
Over een half jaar terug komen en de longarts verwacht dan mijn longfunctie beter is en mijn hyperreactiviteit minder. De combi van Herceptin (waar ik toch wat allergisch op reageer) samen met een milde bestralingspneumonitis zorgt voor de klachten.
De longarts vond het nog bijzonder gezien de uitslagen dat ik niet meer klachten heb...

Jammer dat dit er ook nog even bijkomt maar ik ben eigenlijk best blij dat er eindelijk een oorzaak gevonden is voor de klachten en er zijn allerlei redenen voor de kortademigheid door mijn hoofd geschoten en astma wel wel één van de gunstigste...

13 juli 2007- 13 juli 2008

Vandaag precies een jaar geleden stortte ons leven finaal in.
Ontroostbaar, ongeloof, woede, ontkenning, angst, radeloosheid en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Op vrijdag 13 juli 2007 las ik 's nachts in de nachtdienst dat ik kanker had en zat ik 's ochtends tegenover de chirurg die dit vreselijke nieuws bevestigde.

En nu zijn we een jaar verder; ik voel me prima, ben weer volledig aan het werk, sta weer midden in het leven en geniet.
Maar op een dag als vandaag zitten de tranen hoog, heel hoog.
Ik wil graag vooruit kijken en kijk vol goede moed naar een mooie toekomst en hoop op nog vele jaren in liefde, geluk en gezondheid.
Maar vandaag kijk ik ook terug en dan is de pijn en het verdriet nog net zo scherp als vorig jaar op 13 juli....
Allerlei details over die dag flitsen door mijn hoofd, het is nog zo levendig, ik kan de emoties nog proeven van die dag. Ik me bijna niet kan voorstellen dat er al een heel jaar voorbij gegaan is.
Vandaag viert mijn kanker haar eerste verjaardag en ik hoop dat er nog vele vele jaren mogen volgen waarop ik mag terug kijken op de vrijdag 13 juli 2007, de dag dat mijn (ons) leven definitief veranderde.

Slip of the pen

Eerst even een foutje herstellen mijn ejectie fractie was 58% (en niet 52%) en hij kwam van 51% dus dat is mooi omhoog gegaan.


Vandaag bij de longarts geweest en deze man snapte de heisa rondom mijn CT scan niet! "Ben je hiervoor doorgestuurd?" was zijn reactie aan mijn adres.
In ieder geval denkt hij aan een astma / allergische reactie op de Herceptin en na een longfunctie onderzoek (aanstaande vrijdag) en een allergie test (volgende week donderdag) meent hij mij goed in te kunnen stellen op medicatie en dan is het leed weer geleden!
Ook niet leuk maar beter dan alle kwaadaardige alternatieven die toch door mijn hoofd spookte.
Vandaag mijn gift Herceptin van afgelopen vrijdag gehad en aanstaande vrijdag begin ik weer aan een nieuwe rit van 6 weken Herceptin.