Eagle en Eagles

Het weekend stond redelijk in het teken van de Eagle en de The Eagles.
Zaterdagochtend zijn we naar de boot (Eagle) geweest om daar werkzaamheden te verrichten, we willen graag een pomp installeren op de boot zodat het schoonmaken van de boot wat makkelijker verloopt. Gemak dient de mens, nietwaar?
Een beetje eng was het wel, Marc moest daarvoor een gat in de boot zagen...
Nu heb ik alle vertrouwen in Marc maar een gat in de boot zagen klinkt ... niet goed!
En verder hebben we nog voorbereidingen getroffen zodat we de radio vanuit de kuip kunnen bedienen.
Het weer werkte niet mee dus we kregen de nodige buien en windstoten te verwerken.
Zondag zouden we met mijn ouders gaan zeilen, mits het weer zou meewerken.
Het zou de eerste keer zeilen worden voor mijn ouders dus misschien in windkracht 5 en veel regen dan niet zo'n goed idee. De eerste ervaring moet positief zijn, toch?
Dus dat hebben we maar ff uitgesteld.

Zaterdagavond zijn Marc, mijn pa & ik naar het concert van The Eagles in het Gelredome geweest.
Het was voor ons het derde keer op rij dat we naar hun concert gingen en het was weer super.
Hoewel, ik wel moet opmerken dat ik de concerten in de Ahoy beter vond. Persoonlijk vind ik het geluid in de Ahoy beter.
Ook was er deze keer een voorprogramma in tegenstelling tot de vorige concerten. Paul Carrack stond in het voorprogramma en dat deed hij goed.
Alleen ... ging de tijd van het voorprogramma af van de speeltijd van The Eagles dus bleef er nog maar een uurtje of twee over voor de mannen waar we werkelijk voor naar Arnhem gekomen waren.
Daardoor bleven er (voor mij) veel nummers op de plank liggen die de keer daarvoor (in dezelfde tour) wel gespeeld zijn.
Erg jammer.
Ook vond ik Don Henley redelijk hees in het begin maar uiteindelijk kwam dat helemaal goed.
Al met al zeker een gezellige top-avond met pa & Marc.

Long time, no see

Het is alweer een behoorlijke tijd geleden dat ik voor het laatst wat van me heb laten horen.
Eigenlijk is er geen duidelijke reden voor, maar het kwam er gewoon niet van om te schrijven
Er is wel veel gebeurd; werken, weekendjes gezeild en allerlei andere dagelijkse dingen.
Maar ook bijzonder zaken; de woonkamer is inmiddels af en de lampen hangen (de foto's komen eraan, beloofd!), een nichtje erbij gekregen en helaas is vorige week dinsdag mijn opa overleden.
Zijn overlijden kwam niet geheel onverwachts maar toch...
Hij was anderhalve week daarvoor opgenomen in het ziekenhuis voor een operatie en rolde na de operatie van de ene ellende in de andere.
Ik ben verdrietig dat mijn opi er niet meer is (eigenlijk kan ik het me niet voorstellen dat hij niet gewoon bij oma thuis in de stoel zit als ik daar op visite ga) en ik ga hem en onze gesprekken vreselijk missen.
Maar aan de andere kant ben ik opgelucht dat hem verder lijden bespaard is gebleven, de afgelopen weken is hij zo ziek geworden dat ik weinig hoopvol was voor een goed herstel.
En mijn grote, lieve, sterke opi zo afhankelijk te zien van allerlei infuuspompen, beademing, dialyse, sondevoeding dat paste totaal niet bij hem!
Afgelopen maandag was de crematie en na wikken en wegen had ik toch besloten ook te gaan spreken tijdens de plechtigheid. Het was niet makkelijk maar ik ben zo blij dat ik het wel gedaan.
Ik heb van de aanwezigen ook zoveel positieve reacties gehad, veel mensen herkende mijn opi in het verhaal. En hoewel het natuurlijk mijn verhaal was, vond ik het super om te horen dat mijn opi in zoveel levens een waardevolle betekenis heeft gehad.
Na de plechtigheid stortte ik wel helemaal in: hoofdpijn en zo moe!
Ik heb heerlijk de rest van de middag en avond (slapend!) op de bank door gebracht.

Op 7 april 2008 werd mijn opa 80 jaar.

Zijn grote wens was om nog eenmaal te vliegen dus

op 14 mei 2008 vertrokken opa, mijn pa, mijn broer, Marc en ik voor een dagje naar London!

Het werd een super leuke dag en we genoten allemaal maar

opa nog wel het meest!

Bovenstaande foto is mijn opa, vader en ik op Schiphol die dag.