De afgelopen dagen gaan met pieken en dalen. Ik voel me met de dag beter, maar het duurt wel langer dan de vorige OK. Slaap nog veel maar wel onderbroken, de okseldrain zit er nog steeds in en daardoor word ik toch veel wakker maar slaap daarna gelukkig ook verder.
Die okseldrain is wel een verhaal apart: ik ga er maar eens over bellen want hij lekt 's avonds een uurtje enorm, daarna loopt er ineens 20-30 ml af en daarna de rest van de dag nauwelijk. Hoop eigenlijk dat de huisarts hem er vandaag / morgen uit mag halen, begin het een beetje zat te worden hem overal mee naar toe te nemen.
De eerste dagen thuis waren emotioneel voor mij: alsof Marc en ik elkaar weer een beetje moesten aftasten maar inmiddels voelt het weer helemaal okay. Maar ja, er is ook zoveel gebeurd. Zolang we maar blijven praten, blijft het vast goed gaan met ons.
De stroom kaarten, reacties, krabbels, mailtjes, prachtige bloemen ed. blijven ook maar doorgaan: ik voel me heel rijk met al die mensen die aan mij (ons) denken.
Verder is het lekker rustig, alleen Marc zijn moeder is dinsdagochtend een bakkie komen drinken en donderdag komen mijn ouders. Verder nog even niet, even bijtanken en Marc en ik hebben beide deze tijd echt nodig voor onszelf en voor elkaar.
Volgende week is overig bezoek weer welkom maar is ga niet al mijn dagen volplannen, hoor. Heb mijn rust echt nog nodig.
Maar de volgende grote stap staat al voor de deur: donderdagmiddag hebben we een gesprek in het AVL met de internist / oncoloog over de chemotherapie.
Ben benieuwd naar hun voorstel en visie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten