Ik moet eerlijk bekennen: het viel de afgelopen week niet mee! Ik heb het best moeilijk gehad maar vooral psychisch. Ik heb veel last van: ik wil dit niet, ik wil mijn leven terug en ik wil onbezorgd kunnen genieten. Vele mooie herinneringen aan vorig jaar rond deze tijd toen we op vakantie waren in Florida maken me echt emotioneel: ik zou er zoveel voor over hebben om me nog een keertje zo onbezorgd te voelen.
Met daarbij een aanhoudend vleugje misselijkheid en veel last van mijn linker arm stond dat toch garant voor een baal-week.
Maar die mag ik toch wel een keertje hebben?
Vandaag voel ik me weer een stuk beter, heb minder last van mijn arm en voel me een stuk opgeruimder in mijn hoofd.
Heb ook een aantal andere knopen doorgehakt: ik maak me toch veel zorgen over mijn arm qua beweging en vocht dus ik heb een afspraak gemaakt met een fysiotherapeut gespecialiseerd in lymfedrainage om er naar te laten kijken.
Verder staat het litteken zo strak dat het soms echt beknellend voelt en daar komt de bewegingsbeperking vandaag. Maar als mijn 'gewone' fysio oefent heb ik daarna direct een zak vocht op mijn schouderblad hangen, misschien heeft deze specialiste nog goede tips?
Vrijdagmiddag is de haarwerk-meneer thuis geweest en hij had drie haarwerken laten maken in mijn kleuren-tinten. Samen met het korte rooie koppie wat ik apart had laten leggen waren er dus vier mogelijkheden. Uiteindelijk bleven er twee over die me goed stonden en daar moet ik nu uit kiezen.
En woensdag is het zover: dan ga ik naar hem toe en word ik gekortwiekt en knipt hij het uitgekozen haarwerk in model.
Het zal vast huilen worden, maar ik begin er steeds meer vrede mee te krijgen. We (Marc, mijn ouders en ik) vinden dat de haarwerken me goed staan en mijn eigen haar is ook niet meer wat het geweest is. Ik vind het erg slap, droog en vaal geworden na alle troep die ze me gegeven hebben de afgelopen weken. Bovendien is het ook een beetje gevoelig; haarpijn.
Oh ja, ook nog even gekeken naar petjes, hoedjes en sjaaltjes.
3 opmerkingen:
Hey lieverd,
Wat zal je woensdag een moeilijke dag krijgen. Jeetje.. meid, kippevel.
Sterkte daarmee.
X
Mariska geloof me, het went. Ik loop thuis altijd met mijn kale koppie en de kinderen en Cor vinden me het echt heel mooi staan. Ze zijn er ook zo aan gewend. Yannick aait me altijd over mijn hoofd als hij naast me op de bank TV kijkt. Vrijdagavond had ik me opgemaakt en mooi aangekleed (ik had een feest) en Yannick en Fabienne vonden dat ik wel zonder pruik kon gaan. "Je bent echt vet stoer mam" zeiden ze.
Hey, je mag best baaldagen hebben! Alles heeft je leven zo grandioos op z'n kop gezet! Ik weet ook dat je vast het beste van alle goede dagen zult maken!
Hugs!
Een reactie posten