Ik ben normaal!!

Ik had donderdag weer een afspraak bij het HDI en eigenlijk heeft mijn therapeut de conclusie getrokken dat ik heel normaal en gezond reageer op het hebben van kanker. Hee, ik ben normaal! Ook wel een leuk om te horen en zeker van iemand die ervoor gestudeerd heeft.
We hebben nog een afspraak gemaakt voor midden januari op mijn verzoek en dan ga ik eind januari mee in de cursus stress-reductie van het HDI. Ook hebben we nog even kort gesproken over mijn 'angst' voor het ziekenhuis en wat ik daar zelf aan zou kunnen doen, dus daar ga ik mee aan het werk. In mijn geval is controle en grip op de zaak belangrijk dus ik ga een afspraak met de chirurg maken zodat ik me mentaal kan voorbereiden op de operatie. Ook al duurt het waarschijnlijk nog wel lang voordat ik een reconstructie kan krijgen en moeten we eerst nog afwachten hoe mijn huid uit de bestraling gaat komen en of een reconstructie wel haalbaar is. Maar dit geeft mij wat grip op de zaak.
Die cursus stress-reductie lijkt me zinvol en daarna kijken we verder of ik nog verder wil met gesprekken of groepstherapie.

Het weekend is niet geheel naar planning verlopen. Vrijdag is wel een vriendinnetje langs geweest en dat was gezellig. Ik was wel erg moe en ben gaan slapen nadat zij vertrokken was.
Ook kreeg ik weer koorts. Ggrrr.....

Zaterdag voelde ik me bij het opstaan wel aardig maar ik stortte toch snel in, namelijk bij de Albert Heijn! Daar ging ik serieus bijna van mijn stokkie. Erg jammer, zo in het openbaar, maar je houd het echt niet tegen.
's Middags toch maar gebeld met het AVL om te overleggen over de aanhoudende verhoging en ze wilde graag dat ik urine en bloed liet nakijken bij de huisartsenpost in Harderwijk.
Daaruit bleek later op de dag dat ik geen infectie heb maar dat het dus echt een reactie op de Taxol is. Ik zal woensdag eens navragen of ik er rekening mee moet houden of dit zo gaat blijven de komende weken of dat mijn lijf er ook aan kan 'wennen' en er dus minder heftig op gaat reageren.
Zijn jullie weleens op een zaterdagmiddag bij een huisartsenpost geweest? Nou, als iet-wat immuun onderdrukte patiënte moet je daar zeker niet zijn! Het hele wachtkamer wel met de kleuters Julia, Laura, Sven, Lucas en nog veel meer die allemaal hoesten (zonder hand door de mond), koorts wangen hebben en met een giga snottebel aan hun neus rondrennen. Heel fijn.

Zondag heb ik me toch maar gestort op het schoonmaken van de beneden verdieping en het in Kerst sfeer brengen van het huis. Alleen, heel jammer, de lichtjes van de boom zijn kapot!! En op zondag zijn er hier op de Veluwe zeker geen winkels open. Het fenomeen koopzondag kennen we hier niet.
Dus de boom gelaten voor wat het is en me gestort op de overige decoraties en 's avonds doodmoe maar voldaan op de bank.

En vandaag?? Lekker kalm aan gedaan, ik heb dadelijk fysio en dan ga ik ... werken! Een paar uurtjes in een wit pak, als verpleegkundige. Echt, de tranen lopen over mijn wangen nu ik dit schrijf. Ik hoop dat het lukt, maar ik realiseer me dat dit niet het hoogste doel is. Het hoogste doel is momenteel de kanker overwinnen en goed door de behandelingen heen komen. Maar dit is erg belangrijk voor mij!
En ik hoop dat het gaat lukken om zachtjes uit te breiden naar 1 dienst per week op de afdeling, daar zou ik heel blij mee zijn.......