Afgelopen maandag kreeg ik op mijn werk te horen dat één van onze teamleiders het weekend opeens ernstig ziek geworden was. Ze was zo ernstig ziek dat we met het ergste rekening moesten houden. In de loop van de middag werd onze ergste vrees waar, onze collega zou het niet halen en 's avonds is ze overleden. Kippenvel, ongeloof, verbijstering, angst, boosheid, verdriet en vragen.
Hoe kan het toch dat een jong iemand, gezond, vitaal, midden in het leven staand zo ineens weggeplukt wordt? Ik snap het niet!!
Mijn gedachten gaan uit naar haar ouders, familie, vrienden en alle andere die deze vrouw in hun hart gesloten hebben om verder te kunnen gaan na dit ongelooflijke verlies.
En lieve collega, ik hoop dat je op een mooie, warme en liefdevolle plaats bent.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten