Mijn inwendige thermostaat lijkt wel kapot! Ik ben iemand die het heel snel koud heeft maar sinds enige weken heb ik ook momenten dat het stoom uit mijn oren komt zo warm ik het ineens kan hebben. En dat vooral 's nachts en in mindere mate 's avonds.
Lang leve de chemo! En altijd fijn dat ik alvast even mag 'snuffelen' aan de overgang en de bijhorende ongemakken.
Gisteren kon de chemo weer doorgaan! Mijn Hb is inmiddels weer 6.4 en mijn leuko's waren onveranderd laag dus hoog genoeg om chemo te kunnen geven.
Dus nog 4 kuren te gaan! Er zitten nu al 8 kuren in! Het eind is in zicht.
Verder heb ik gisteren een gesprek gehad met iemand van de familiare tumoren poli. Gezien mijn jeugdige leeftijd ben ik 'verdacht' voor een genetische afwijking die de kanker veroorzaakt zou kunnen hebben. Maar even voor de duidelijk, slechts 5% van alle borstkanker gevallen zijn genetisch bepaald.
Ze hebben mijn familie stamboom uitzet maar daar waren ze snel mee klaar, ik kom uit een vrij kleine familie. En ze zijn met meest geïnteresseerd in bloedverwante tantes, nichtjes of zusjes van mij en ik heb geen van allen. Ja, ik heb een nichtje van anderhalf (de dochter van mijn broer) maar ze bedoelen vrouwelijke kinderen van ooms en tantes.
Oftewel, zo gaan we niet verder komen.
Er is voor over een week of vier een afspraak met een klinisch geneticus gemaakt voor een gesprek en dan besluiten ze of ze verder gaan onderzoeken of ik draagster ben van het BRCA 1 of BRCA 2 gen. Maar ik wil dat (bloed)onderzoek wel, vooral omdat het iets zegt over de kans van het terug komen van de kanker in mijn andere borst maar ook omdat beide genmutaties gerelateerd zijn aan eierstokkanker. En de kans op eierstokkanker bij BRCA 1 is 60 - 80% en bij BRCA 2 rond de 20 - 30%. Nou, ik vind beide percentages nogal schokkend!
En als ik dat kan voorkomen: graag! Gelukkig heb ik nog even de tijd. Maar bij 1% van de genmutaties openbaard de eierstokkanker zich voor het veertigste levenjaar. Maar ja, aan de andere kant krijgt 'slechts' 10% van de vrouwen met een genmutatie borstkanker voor kun veertigste jaar dus als ik ook gengemuteerd ben was ik daar ook vroeg bij.
Ineens voel ik me verdrietig: wat een gezeik toch allemaal! Ik wil gewoon leven zonder al dat gezeik en alle haken en ogen waar ik beslissingen over moet nemen. Ik mis mijn oude onbezorgde leventje, toen gezond zijn heel gewoon was!
4 opmerkingen:
Kan me voorstellen dat je je gewoon, gewoon wilt voelen. Het is allemaal heel wat.
Toch zou ik ook het denk ik heel fijn vinden dat het tegenwoordig allemaal onderzocht kan worden.
Succes met de onderzoeken.
Lijken wel opvliegers.... Gek word je ervan. Ik kan me je verdriet goed voorstellen mbt BRCA. Big hug... Alles sal reg komen....
Hoi Mariska,
Ik heb je blog al een heel stuk gelezen. Het is allemaal zo herkenbaar. Jij bent inmiddels al weer een stuk verder dan ik: heb net mijn eerste chemo achter de rug. Maar we zitten in dezelfde kloteboot; ook ik ben 31, moeder van 2 kindjes, en sinds novembe 2007 weet ik dat ik borstkanker heb.
Ik blijf je blog volgen; kan uit jouw verhaal een beetje lezen wat me te wachten staat... Ook wij overdenken om straks een genetisch onderzoek te laten uitvoeren, met name omdat mijn moeder op 56-jarige leeftijd ook borstkanker kreeg.
Veel succes met de onderzoeken, ik volg je op je blog !
Groetjes
Marieke
www.lifesgreat.web-log.nl
Wat een nummers allemaal. Hopelijk kom je er een beetje uit. En helemaal dat je je leven zonder deze zorgen weer terug krijgt!
Een reactie posten