Vorige week was een druk weekje; naar de chirurg in het UMC Utrecht, naar de oncoloog in het AVL, naar de psycholoog in Utrecht, Herceptin halen in het AVL en daarnaast nog naar een (theater)concert en natuurlijk werken.
Het was weer even proppen maar uiteindelijk paste het toch allemaal weer in één week.
De chirurg was een reguliere controle en dat is goed verlopen, de oncoloog was een check en bespreken wat we met de gemiste Herceptin zouden doen.
Nou, mijn ejectie fractie is inmiddels weer zo goed dat de oncoloog geen reden zag om mij de vier gemiste giften (met dat gedoe in Utrecht) te onthouden.
Dus ... 18 december heb ik mijn laatste gift Herceptin en sluit ik officieel (met een stevige borrel!!) mijn behandeltraject af.
Natuurlijk ben ik er heel blij mee dat ik toch de voorgestelde behandeling volledig ga krijgen maar ...
Ik ben behandel-moe. Ik ga nu al een jaar iedere week naar het ziekenhuis voor de Herceptin en het kost me steeds meer moeite. Als dat gedoe in Utrecht niet geweest was, had ik afgelopen donderdag mijn laatste Herceptin gekregen. Toen ik aan de intraveneuze behandeling begon, wist ik dat is rond 20 november klaar zou zijn en daar heb ik me al die maanden aan vast gehouden. En ik moet nu de knop nog even omzetten dat de datum 18 december wordt.
Het gaat me lukken, maar het valt me een beetje zwaar!
2 opmerkingen:
Kom op Mariska nog 3 weken volhouden. Zet 'm op!
Nog even!!! Voor de kerst ben je klaar en voor het nieuwe jaar! Dan kun je deze periode afsluiten! Sterkte met de laatste loodjes. Die laatste berg terwijl je eigenlijk niet meer kan, maar het einde is in zicht en je bent er bijna!
Een reactie posten